از طرف دیگر دامنه حرکتی موردنیاز برای اجرای فعالیت در این رشتههای ورزشی با یکدیگر قابل قیاس نیست. بهعنوانمثال، در طی هر ضربه در شنا، شناگر دستهایش را با ابداکشن کامل به جلو جهت ضربه زدن در آب و پیشروی بیشتر پرتاب میکند (Yanai et al, 2000). این پوزیشن به دلیل اینکه دست مقاومت آب را دریافت میکند یک بازوی گشتاوری بزرگ در مفصل شانه ایجاد میکند (Yanai et al, 2000). این نیرو باعث میشود که شانه با دامنه حرکتی فعال بیشینه، ابداکشن حداکثر را انجام دهد. رسیدن به ابداکشن کامل بازو برای هر ضربه نیاز به هماهنگی خوب و کارایی انرژی حرکات کتف و گلنوهومرال دارد. در مقابل، در طی پرتاب کردن توپ در مرحله مقدماتی، بازو ابداکشن 110-90 درجه و با حداکثر چرخش خارجی قرار دارد که با تغییر حرکت به حداکثر چرخش داخلی موجب پرتاب قوی و سریع توپ میشود (Dillman et al, 1993).
در ضربه شنا (حرکت دست) و بیشتر حرکات انجام شده در تنیس و هندبال، نیروی تولیدی در اندام فوقانی بهطور اصلی توسط میانگین چرخش داخلی و اداکشن بازو تولید میشود (Kennedy et al,1987 Dillman et al, 1993، Burkhart et al, 2003). همچنین پرتاب کردن توپ، شامل پرتاب کردن بازو برای شتاب بخشیدن و به حداکثر رساندن سرعت آن در طی فاز شتاب و سپس کاهش شتاب آن به صفر درجه بر ثانیه در طی مرحله کاهش شتاب و دنبال کردن حرکت میباشد (Dillman et al, 1993،Burkhart et al, 2003). عضلات چرخش دهنده خارجی بازو همراه با عضلات تثبیتکننده کتف و گلنوهومرال مسئول آهسته کردن حرکت بازو بهصورت اکسنتریک در طی این فاز میباشند (Kibler,1998, Burkhart et al, 2003). در شنا، مقاومت آب سرعت چرخش داخلی را به حدود 80 درجه بر ثانیه میرساند (et al, 1997 Bak، Yanai et al, 2000)؛ بنابراین، نیاز به گروه عضلات چرخش دهندههای خارجی بازو و تثبیتکنندههای کتف برای کاهش شتاب بازو در طی فاز ضربه دست[4] زیاد بالا نیست. این نبود مرحله کاهش شتاب ممکن است برجستهترین اختلاف میان اعمال شنا کردن و پرتاب کردن توپ در هندبال و ضربه تنیس باشد. این نیاز در هنگام درمان این ورزشکاران گزارششده است زیرا تصور بر این است که مرحله کاهش شتاب در پرتاب کردن در ارتباط با تغییر در دامنه حرکتی و سفتی خلفی شانه در بازیکنان هندبال و بیسبال است (Burkhart et al, 2003، Donatelli et al,2000).
با توجه به کمبود اطلاعات در مورد کینماتیک و فعالیت الکترومیوگرافی رشتههای مختلف پرتاب از بالای سر و ازآنجاییکه در بررسیهای کلینیکی، ورزشکاران مختلف رشتههای پرتاب از بالای سر معمولاً بهعنوان یک گروه در نظر گرفته میشوند و مطالعهای تاکنون به بررسی و مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی (الگوی فراخوانی، سطح فعالیت و نسبت هم انقباضی) عضلات کمربند شانهای و ریتم اسکاپولوهومرال شانهی برتر و غیر برتر بازیکنان هندبال، تنیس، شناگران و افراد غیر ورزشکار در طی الویشن بازو در سطح اسکاپشن در شرایط اعمال بار و بدون اعمال بار پرداخته نشده است در این مطالعه محقق قصد بررسی این موضوع را دارد.
[1] specific adaptation to imposed demand (SAID) principle
[2] revolution
[3] whip
[4] swim stroke
[1] Glenoid fossa
[2] Acromioclavicle
[3] Sternoclavicle
[4] Glenohumeral
[5] Scapulothoracic
[6] Scapulothoracic joint
[7] Catchart
[8] Cadman
[9] Scapulohumeral rhythm
[10] Warner et al
[11] Glousman
[12] Overhead
فرم در حال بارگذاری ...