متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته :علوم سیاسی
عنوان : روابط ایران و سوریه پس از انقلاب اسلامی ایران
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
1 – تعریف مسأله
به لحاظ نظری یکی از اصول اساسی سیاست خارجی دولتها، داشتن روابط گرم و حسنه با سایر دولتها به منظور تأمین منافع ملّی است. با اینحال در عرصهی عمل، تحقق این اصل ممکن است با دشواریهای بسیاری روبرو گردد. بر اساس همین، در عرصهی نظام بینالملل شاهد آنیم که دولتها سطوح مختلفی از روابط با یکدیگر را تجربه میکنند. جمهوری اسلامی ایران یکی از این دولتهاست که سطوح مختلفی از روابط را، با همسایگان خود و کشورهای منطقه داشته است. اما در این میان یک استثنا وجود دارد و آن دولت سوریه است. علیرغم اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی روابط ایران با کشورهای منطقه به سردی گرایید، روابط ایران و سوریه نه تنها رو به سردی ننهاد، بلکه روزبهروز توسعهی بیشتری پیدا کرد. به گونهای که در طول جنگ تحمیلی، ایران بخشی از نیازهای نظامی خویش را از طریق این کشور تأمین مینمود و پس از جنگ نیز، نوعی اتحاد استراتژیک میان دو کشور در منطقه شکل گرفت. پایاننامهی حاضر قصد دارد ضمن بررسی روابط ایران و سوریه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به این سوأل پاسخ گوید که چه عواملی موجب شده است برخلاف روابط ایران با سایر دولتهای منطقه، روابط تهران و دمشق پیوسته در حوزههای مختلف رو به گسترش گذارد و کمتر دچار افت و خیز گردد؟
2 – سابقهی پژوهش
منشارف و وینتر[1] Mansharof and O. Winter)) در مقالهی «اتحاد استراتژیک بین ایران و سوریه: ابعاد نظامی و اقتصادی» به اظهارات مقامات بلندپایهی ایران درباره روابط با سوریه و همکاری نزدیک بین دوکشور در حوزههای علمی، نظامی، امنیتی و اقتصادی اشاره کرده؛ دیدارهای مکرّر رؤسای جمهور و وزرای خارجه دو کشور را ازجمله شاخصههای روابط گرم و صمیمی دو دولت برمیشمرد. سپس ابعاد اقتصادی و نظامی اتحاد استراتژیک بین ایران و سوریه را بر مبنای اظهارات مقامات بلندپایه دو کشور، موافقتنامهها، مقالات منتشر شده در رسانههای عربی و فارسی مورد بررسی قرار میدهد. فارار ولمان[2] (Farrar-Wellman) در مقالهی «روابط خارجی سوریه و ایران» همکاریهای ایران و سوریه در بخشهای اقتصادی، نظامی و هستهای را مورد بررسی قرار میدهد. نویسنده مدعی است، برطبق مدارک ارائه شده از سوی کشورهای اروپایی ایران در برنامههای هستهای سوریه مشارکت داشته است. همچنین در حوزهی اقتصادی به ادعای تلویزیون ایران دو کشور درصدد توسعهی ساخت پالایشگاههای مشترک هستند. قرارداد6/2 ملیارد دلاری که دربرگیرندهی مالزی و ونزوئلا نیز هست ظرفیت پالایش را به 147000 بشکه در روز میرساند و به ایران انعطافپذیری بیشتری در واردات نفت تصفیه شده از همسایگانش میبخشد. امضای پیمان دفاعی در برابر تهدیدات مشترک در سال 2006 میان تهران و دمشق و تقویت پیوندهای نظامی با وجود فشارهای بینالمللی بخشی از همکاری های رو به گسترش نظامی دو کشور را شکل میدهد. درمجموع، باید اشاره کرد تعداد آثار منتشر شده در مورد روابط ایران و سوریه بسیار اندک است و تاکنون اثری تبیینی که به بررسی دلیل روابط گرم دو کشور بپردازد تألیف نشده است.
3 – فرضیهها
وجود دشمن مشترک یعنی اسرائیل و آمریکا، موجب گسترش و تعمیق روابط دو کشور شده است.
منافع مشترک اقتصادی و سیاسی، نقش تعیینکننده در روابط دو کشور داشته است.
پیوندهای مذهبی و دینی، عامل نزدیکی دو دولت ایران و سوریه گشته است.
4– اهداف
1 – 4 . هدف کلی
بررسی علل گسترش و تعمیق روابط ایران و سوریه پس از انقلاب اسلامی ایران
2 – 4 . اهداف فرعی
شناخت پیشینهی روابط ایران و سوریه
بررسی وضع کنونی روابط دو کشور در حوزههای مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی
شناخت نقاط ضعف و چالشهای موجود در روابط دو کشور
بررسی سیر روابط دو کشور در سالهای گذشته
5 . نحوهی اجرا
روشی که در این پژوهش مورد استفاده قرار میگیرد، روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانهای _ اسنادی است. همچنین در گردآوری مطالب و دادهها از ابزار مصاحبه با کارشناسان و مراجعه به مراکز علمی و پژوهشی، سازمانها و نهادهای اداری بهره گرفته خواهد شد.
فرم در حال بارگذاری ...
