در میان متون اساطیری و حماسی فارسی نمونههای زیادی از كهنالگوها میتوان یافت. یكی از این متون ارزشمند، دارابنامه است. داراب نامة طرسوسی، روایت «ابوطاهرمحمدبن حسن طرسوسی» از زندگی داراب فرزند بهمن(اردشیر) به همراه داستان اسكندر و دارا و دخترش روشنك (بوران دخت ) است كه در حقیقت تفصیل روایات پهلوی در دوره ساسانی از سرگذشت داراب است.این كتاب كه روزگار تحریر آن را قرن ششم هجری میدانند، از جهات متعددی چون لغات كمیاب و دارا بودن تعبیرات و تركیبات نادر، اشارات فراوان به فرهنگ عامه، مباحث جامعه شناسی و اجتماعی حائز اهمیت است. یكی از جنبههای مهم آن وفور كهنالگوهاست. با توجه به قدمت متن داراب نامه و منابع بسیاركهن آن، این كتاب از جهت اشتمال بر كهن الگوها در ادبیات فارسی كم نظیر است و موضوع پژوهش حاضر، بررسی كهن الگویی این اثر ارزشمند ادبی است.
2-1- ضرورت و اهمیت موضوع تحقیق
با توجه به اینكه نقد اسطورهشناختی یكی از شیوه های نوین بررسی متون ادبی به ویژه متون حماسی است و استخراج و بررسی كهن الگوهای متن شالوده اصلی آن را تشكیل میدهد، بررسی كهن الگوهای دارابنامه در نقد و تحلیل این اثر از اهمیت بسزایی برخوردار است. همچنین بر اساس این پژوهش، میتوان نوع نگاه و شخصیت راوی آن را ترسیم نمود و میزان انطباق كهن الگوهای مورد كاربرد او را با الگوهای جهانی سنجید.
3-1- اهداف تحقیق
اهداف کلی:
تدوین اثری بسامان در شناخت انواع کهن الگوهای دارابنامة طرسوسی از قبیل كهنالگوهای اسطوره شناختی(آفرینش، باروری، قهرمان، سفر قهرمان) با بهرهگیری از مجموعه كهن الگوهای روانشناختی یونگ(آنیما، سایه، پیر دانا و…) و تصاویر رایج كهن الگویی(آب، درخت، كوه، درخت و…).
اهداف جزئی:
1-ارائة بحثی موجز در باب کهن الگو.
2-معرفی انواع کهن الگو.
4-1- کاربرد نتایج تحقیق
این پژوهش میتواند به فهم بهتری از دارابنامة طرسوسی كمك كند و مخاطب را با یكی از ابعاد این اثر آشنا سازد. همچنین میتواند در تحقیقات اسطوره شناسی و روانشناسی مورد استفاده قرار گیرد و در سایر پژوهشهای كهن الگویی و نقدهای اسطورهشناختی راهگشا باشد و زمینهای برای تحلیل و بررسی دارابنامه بر اساس نقدهای روانشناختی و اسطوره شناختی پدید آورد.
فرم در حال بارگذاری ...